ಒಂದು ಕನಸು

ನಮ್ಮ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಮಾಗುವುವಿರುವುದು

ಪುಟ್ಟ ಮಗುವಿನಲ್ಲಿ ಪುಟ್ಟ ಮನಸುವಿರುವುದು

ಪುಟ್ಟ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ನೂರು ಕನಸುವಿರುವುದು

ನೂರು ಕನಸ ನೆನಸು ಮಾಡೋ

ಒಂದು ಕನಸು ನಮ್ಮದು

ಯಾರು ನಗಿಸಿದರೋ ನಿನ್ನ ?

ಯಾರು ನಗಿಸಿದರೋ
ನಿನ್ನ ಕಂದ ಕಂದ..
ನಿನ್ನ ನಗುವೆ ನಮಗೆಲ್ಲ
ಆನಂದ ಆನಂದ...

ಪೀಲಾಂಗೋವಿ ಕಳ್ಳ ಕೃಷ್ಣ
ನಿನ್ನ ನಗಿಸಿದನ?
ತನ್ನ ನವಿಲುಗಾರಿಯಿಂದ
ತನ್ನ ಮುರಲಿ ರಾಗದಿಂದ
ನಿನ್ನ ನಗಿಸಿದನಾ ಕಂದ ಕಂದ....

ಏಕದಂತ ಗಣಪಾ
ನಿನ್ನ ನಗಿಸಿದನ?
ತನ್ನ ಸೋಂಡಲಿಂದ
ತನ್ನ ದುಮ್ಮು ಹೊಟ್ಟೆಯಿಂದ
ನಿನ್ನ ನಗಿಸಿದನಾ ಕಂದ ಕಂದ...

ಕಪಿರಾಜ ಹನುಮ
ನಿನ್ನ ನಗಿಸಿದನ?
ತನ್ನ ಬಲದಿಂದ
ತನ್ನ ಕಾಪೀಚೆಸ್ಟೆಯಿಂದ
ನಿನ್ನ ನಗಿಸಿದನಾ ಕಂದ ಕಂದ...

ಆಟವಾಡು ಬಾರೊ ಕೃಷ್ಣ.....

ಆಟವಾಡು ಬಾರೊ ಕೃಷ್ಣ

ನನ್ನ ಮಗನ ಜೊತೆಗೆ

ಆಟದಲ್ಲೇ ನಾಟ್ಯವಾಡೋ ಕೃಷ್ಣ

ನನ್ನ ಕಂದನ ಜೊತೆಗೆ

ಜೊ...ಟಾಠ ಆಡುಬಾರೊ

ಕಣ್ಣ ಮೂಚಾಲೆ ಅಡುಬಾರೊ

ಬೆರಳಿಡಿದು ಆಡೂ ಬಾರೊ

ನನ್ನ ಕಂದನ ಜೊತೆಗೆ

ಬೆಣ್ಣೆಯ ತಿನ್ನು ಬಾರೊ

ಚಕ್ಕುಲಿಯ ತಿನ್ನು ಬಾರೊ

ಕೈತುತ್ತು ತಿನ್ನು ಬಾರೊ

ನನ್ನ ಕಂದನ ಜೊತೆಗೆ

ಬೆಣ್ಣೆ ಕದಿ ಬೇಡ ಕೃಷ್ಣ

ಕದಿಯಲು ಕರೆದೋಗಬೇಡ

ಕರೆದೋದರೆ ನನ್ನ ಮಗನ

ಕೊಟ್ಟೆನು ಬೆರಳಿನ ಬರೆಯ

ಕನಸು - ಮನಸು

ನನ್ನದೇ ಕನಸು,ನನ್ನದೆ ಮನಸು..
ಕದನವಡಿದೆ ನನ್ನದೇ ತನುವಿನಲ್ಲಿ
ಮುಖ್ಖ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ನನ್ನ ಆತ್ಮವೂ

ದೇಶ ವಿದೇಶ ಸುತ್ತಾಡಬೇಕು
ಬಣ್ಣದ ಲೋಕ ನೋಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದೆ ಕನಸು
ಮೈಬಣ್ಣ ನೂಡಿ ಮಾತಾಡುವ ವಿದೇಶವೇತಕೆ
ಭಾವನೆಗಳಿಲ್ಲದ ಬಣ್ಣದಲ್ಲೇನಿದೆ ಎಂದಿದೆ ಮನವು

ಬಾಂಧವ್ಯದ ಬೆಸುಗೆಯಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿ
ನಮ್ಮವರ ಜೊತೆ ಬಾಳಿದರೆ ಚಂದವೆಂದಿದೆ ಮನಸು
ಬಂಧವ್ಯವೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಬೆರಗು, ನೀ ಸೋತಾಗ
ಜೊತೆಯಾರಿದರು? ಎಂದಿದೆ ಕನಸು

ನಿನ್ನದೇನಿದೆ ? ಕಾಂಚನವಿದರೆ ಕೈಲಾಸ
ನಿನ್ನದಾಗಿಸಿಕೊ ಜಾಗವ ಎಲ್ಲರೆದಿರುರೆಂದಿದೆ ಕನಸು
ನಾ ಸತ್ತೇನು,ತೊರೆಯಲಾರೆ ನನ್ನತನವ
ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ನೀ ಸೋಲುವೆ ಎಂದು ಮೌನವಾಗಿದೆ ಮನಸು

ಅಮ್ಮ ತಿಳೀದೇ ನಿನ್ನ

ಅಮ್ಮ ತಿಳೀದೇ ನಿನ್ನ
ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳವನ್ನು
ನಾ ತಂದೆಯಾದ ಬಳಿಕ,

ಎಷ್ಟೂ ಬಾರೀ ಅತ್ತೂ ನೀ
ದೇವರ ಮೊರೆ ಹೊಗಿದೆಯೊ
ನನ್ನ ಹಠ ಮಾರಿತನಕೆ,

ನನ್ನ ಹಸಿವ ನೀ ತಿಳಿದೆ
ಅದನ ಅರಿಯದೆ ತುತ್ತು ಬೆಡ ಅಂದೆ
ನೀ ಹಸಿದೆ ನಾ ತಿನ್ನೊವರೆಗೆ,

ತಿರುಗಿ ನಿನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ನಾ
ಮಾತಾಡಿದ ದಿನದಂದು
ನಿನ್ನ ಕರುಳೆಷ್ಟು ನೊಂದಿದೆಯೊ,

ಇಂದೆಕೊ ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ
ಮಲಗಬೇಕೆಂದಿದೆ ಮನವೂ
ಕ್ಷಮಿಸಿ ಮಲಗಿಸಿಕೋ ನನ್ನನು,

ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು . . .

ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು

ದಿನಗಳಿಗೆಯನೋಡಿ
ಗುರು ಪೂಜೆ ಮಾಡಿ
ಮೊದಲ ಅಕ್ಷರ ಬರೆಸಿದ
ನನ್ನ ತಾಯಿಯಂತೆ. . .
ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು
ನನ್ನ ತಾಯಿಯಂತೆ,

ಹಿರಿತನವ ಮೆರೆದು
ನನ್ನಂತೆ ನೀನಾಗುಯೆಂದು
ಆಟದಲ್ಲೇ ಪಾಠ ಹೇಳಿದ
ನನ್ನ ಹಿರಿಯಕ್ಕನಂತ್ತೆ . . .
ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು
ನನ್ನ ಹಿರಿಯಕ್ಕನಂತ್ತೆ ,

ತನಗೆ ತಿಳಿದಿರುವುದನ್ನೇ ಕೇಳಿ
ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟು ತಿಳಿದಿಲ್ಲವೆಯೆಂದು
ತುಸು ಜಂಭದಿಂದ ನಗುವ
ನನ್ನ ಮಗುವಿನಂತ್ತೆ . . .
ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು
ನನ್ನ ಮಗುವಿನಂತ್ತೆ ,

ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟು .... ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ !

ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟೆ ನನ್ನವಳ ನಾನೇ ಅಷಾಡಕ್ಕೆ
ಅವಳ ತವರಿಗೆ...

ಇರಬಹುದು ಬೇಕಾದಂತೆ ಅಂದುಕೊಂಡೆ
ಸಂತೋಷದಿ ಹೊರಟೆ ನನ್ನ ಊರ ಕಡೆಗೆ,
ಮಾಯವಾಯಿತು ಸಂತೊಷವೆಲ್ಲ
ನಾ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಕ್ಷಣ...

ಕೆಲಸದಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಕ್ಷಣ
ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಗುವು,
ಕಾಡತೊಡಕಿತು ಅವಳ ನೆನಪು
ಮನೆಗೆಲಸ ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ...

ಕೂತಲ್ಲಿ ನಿಂತಲ್ಲಿ ಅವಳ ನೆನಪು
ಕಳೆದಿರುವೆ ಅಷಾಡವ ನೆನಪಿನಲ್ಲೇ,
ಬೇಸರ ತಂದರೂ ಅಷಾಡದ ಮಾಸ
ತಿಳಿಸಿತು ಬೆಸುಗೆಯ ಅರ್ಥವನ್ನು..