ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು . . .

ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು

ದಿನಗಳಿಗೆಯನೋಡಿ
ಗುರು ಪೂಜೆ ಮಾಡಿ
ಮೊದಲ ಅಕ್ಷರ ಬರೆಸಿದ
ನನ್ನ ತಾಯಿಯಂತೆ. . .
ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು
ನನ್ನ ತಾಯಿಯಂತೆ,

ಹಿರಿತನವ ಮೆರೆದು
ನನ್ನಂತೆ ನೀನಾಗುಯೆಂದು
ಆಟದಲ್ಲೇ ಪಾಠ ಹೇಳಿದ
ನನ್ನ ಹಿರಿಯಕ್ಕನಂತ್ತೆ . . .
ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು
ನನ್ನ ಹಿರಿಯಕ್ಕನಂತ್ತೆ ,

ತನಗೆ ತಿಳಿದಿರುವುದನ್ನೇ ಕೇಳಿ
ನಿನಗೆ ಇಷ್ಟು ತಿಳಿದಿಲ್ಲವೆಯೆಂದು
ತುಸು ಜಂಭದಿಂದ ನಗುವ
ನನ್ನ ಮಗುವಿನಂತ್ತೆ . . .
ಬಾ ಶಾರದೆ ನನಗೆ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡು
ನನ್ನ ಮಗುವಿನಂತ್ತೆ ,

ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟು .... ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ !

ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟೆ ನನ್ನವಳ ನಾನೇ ಅಷಾಡಕ್ಕೆ
ಅವಳ ತವರಿಗೆ...

ಇರಬಹುದು ಬೇಕಾದಂತೆ ಅಂದುಕೊಂಡೆ
ಸಂತೋಷದಿ ಹೊರಟೆ ನನ್ನ ಊರ ಕಡೆಗೆ,
ಮಾಯವಾಯಿತು ಸಂತೊಷವೆಲ್ಲ
ನಾ ಅಡುಗೆ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಕ್ಷಣ...

ಕೆಲಸದಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಕ್ಷಣ
ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ನಗುವು,
ಕಾಡತೊಡಕಿತು ಅವಳ ನೆನಪು
ಮನೆಗೆಲಸ ಕಂಡಾಗಲೆಲ್ಲ...

ಕೂತಲ್ಲಿ ನಿಂತಲ್ಲಿ ಅವಳ ನೆನಪು
ಕಳೆದಿರುವೆ ಅಷಾಡವ ನೆನಪಿನಲ್ಲೇ,
ಬೇಸರ ತಂದರೂ ಅಷಾಡದ ಮಾಸ
ತಿಳಿಸಿತು ಬೆಸುಗೆಯ ಅರ್ಥವನ್ನು..

ಅಷಾಡದ ಹೊತ್ತು

ಏತಕ್ಕೆ ಬಂತಪ್ಪ ಅಷಾಡದ ಹೊತ್ತು
ಇವಾಗಲೇ ಬರಬೇಕ್ಕಿತ್ತ ಅಷಾಡದ ಹೊತ್ತು ||ಪ||

ನನ್ನವಳ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋ ಹೊತ್ತು
ನವ ಜೀವನದ ರಸದೌತಣದ ಹೊತ್ತು
ಇವಾಗಲೇ ಬರಬೇಕ್ಕಿತ್ತ ಅಷಾಡದ ಹೊತ್ತು

ಪ್ರೀತಿಯ ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ನಿತ್ತಿದ್ದ ಹೊತ್ತು
ಮಿಂದು ನೀರಾಗಿ ಸೇರುವಾಹೊತ್ತು
ಇವಾಗಲೇ ಬರಬೇಕ್ಕಿತ್ತ ಅಷಾಡದ ಹೊತ್ತು

ಮೂಸಂಜೆಯಲ್ಲಿ ಕೈಹಿಡಿದು ನಡೆಯುವಾಹೊತ್ತು
ನಡೆಯುತ ಕನಸನೇಳುವಹೊತ್ತು
ಇವಾಗಲೇ ಬರಬೇಕ್ಕಿತ್ತ ಅಷಾಡದ ಹೊತ್ತು

ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕಾದಿದ್ದ ಹೊತ್ತು
ಕೂಡಿಟ್ಟ ಮಾತನು ಹೇಳುವಾ ಹೊತ್ತು
ಇವಾಗಲೇ ಬರಬೇಕ್ಕಿತ್ತ ಅಷಾಡದ ಹೊತ್ತು

ಏನಿದು? ಯಾಕಿದು? ಪ್ರೇಮವ...?

ಸಾವಿರಾ ಜನರ ಗುಂಪಿರಲಿ ಕಣ್ಣೇದುರಲಿ...
ನೀ ನಿದ್ದರೆ, ಮನಸು ಹೇಳುವುದು ಕ್ಷಣದಲೇ
ಏನಿದು? ಯಾಕಿದು? ಪ್ರೇಮವ...?

ಬೇರುಗಾಳಿಯೇ ಬೀಸಲಿ ನನಸುತಲು...
ನಾ ಅದರಲು, ನಿನ್ನ ಉಸಿರ ಕಾಣಬಲ್ಲೆನು
ಏನಿದು? ಯಾಕಿದು? ಪ್ರೇಮವ...?

ಇರುಳಲ್ಲಿ ಬರುವ ಕನಸಲ್ಲಿ ನೀ ಬಂದರೆ...
ಮರುದಿನ ಮನಸಲಿ ಎಂತದೋ ಸಂಭ್ರಮ
ಏನಿದು? ಯಾಕಿದು? ಪ್ರೇಮವ...?

ನಿನ್ನ ನಗುವಿನ ನೆನಪೊಂದು ತನುವ ಮರೆಸಿತು...
ನಿನ್ನ ತನುವಿನ ಸ್ಪರ್ಶವು ಜಗವ ಮರೆಸಿತು
ಏನಿದು? ಯಾಕಿದು? ಪ್ರೇಮವ...?

ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಬೆಳೆದೇನು ಈ ಜಗದಲಿ...
ಇಂದು ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕಲಾರೆನು ಈದೆ ಜಗದಲಿ
ಏನಿದು? ಯಾಕಿದು? ಪ್ರೇಮವ...?

ಅಮ್ಮ ,ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತು ಅವಳು....

ನನಗೆ ತಿಳಿಯದೇ ಯಾರೋ ಮಲಗಿಸಿದರು
ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ,
ಹಾಳುಣ್ಣಿಸಿ ಮಮತೆಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಬೆಳಸಿ
ಲೋಕವ ಅರಿಯುವ ಜ್ಞಾನ ತುಂಬಿದಳು,

ನನಗೆ ತಿಳಿದು ನಾನೇ ಮಲಗಿದೆ
ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿಗೆ ನನ್ನ ಮಡಡಿಯೊಡನೆ,
ಸಿಹಿ ತಿಣ್ಣಿಸಿ ಪ್ರೀತಿಯ ತೋರಿಸಿ
ಲೋಕವ ಗೆಲ್ಲುವ ಚಲ್ಲ ತುಂಬಿದಳು,

ನನ್ನ ಕೆಳದೆ ನನ್ನ ಮಲಗಿಸುತ್ತಾಳೆ
ಕೊನೆಯಬಾರಿ ಭೂತಾಯಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ,
ಹಸಿವ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ಶಾಂತಿಯ ರೂಪ ತೋರಿಸಿ
ಲೋಕವ ಮರೆಯುವ ಚಿತ್ತ ತುಂಬುವಳು.

ಚಳೀ ಚಳೀ

ಯಲ್ಲರೂ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು
ಚಳೀ ಚಳೀ ಮೈ ಕೋರಿಯುವ ಚಳೀ
ನನಗೇಗೆ ತಿಳಿಯಬೇಕು ಚಳೀ?
ಕೂತಿರುವಾಗ ಚೆಲುವೆಯೊಬಳು
ನನ್ನ ಬಳಿ ....

ನಾ ನಡೆಯುವೆ

ದಿನಾ ನೀ ನಡೆಯುವೆ
ಒಂದೇ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ,
ನನ್ನಂಡನೆ ಒಮ್ಮೆ ನಡೆಯಬಾರದೇಕೆ?

ನನ್ನಂಡನೆ ನಡೆಯಳು
ನಿನಗೆ
ಮನಸಿಲ್ಲದಿದರೇನಂತೆ

ನಾ ನಡೆಯುವೆ
ನೀ ನಡೆದ ಹಾದಿಯಲ್ಲೇ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನೊಡನೆ

ನನ್ನ ಮೈಸೂರು

ಅರಮನೆಯ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ಶ್ರಿಗಂಧದ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ಸಂಸೃತಿಯ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ಶೃಂಗಾರದ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ಸಂಗೀತದ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ಚಾಮಂಡಿಯ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ಹಸಿರಿನ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ದೆಸರೆಯ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ನನ್ನ ಊರೂ ಮೈಸೂರು
ನನ್ನ ಸೂರು ಮೈಸೂರು
ನನ್ನ್ ಉಸಿರು ಮೈಸೂರು

ಮದುವೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ

ಅದೊಂದು ಮದುವೆಯಮನೆ..
ಮೆಟಿಳಿಳುದುಬರುತಿದ್ದಳು ಅವಳು
ಜಾರಿ ಬಿದ್ದಿದ್ದು ನನ್ನ ಮನಸು,

ಎದೇಳುವ ಹೋತೀಗೆ…
ತಲುಪಿದ್ದೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಅಂತರಂಗವನ್ನು
ಹೊರಬರಲು ಬಯಸಲಿಲ್ಲ ಮನವು,

ಕಳೆಯಿತು ದಿನಗಳು..
ಇಂದು ನಾವೀಬರು ಜೊತೆಗೆ ಕೂತೆವು…
ನಮ್ಮ ಮದುವೆಯ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ